Ray C. Anderson, een van de belangrijkste pioniers in sustainable business en oud-CEO van Interface Inc., schreef in zijn autobiografie een verhaal over St. Matthews Island dat zijn visie op duurzaamheid enorm heeft beïnvloed.
In 1944 importeerde een onderzoekscentrum 29 rendieren op het St. Matthews Island. Zonder natuurlijke roofdieren op het eiland kon de populatie snel en makkelijk groeien tot 1.350 rendieren in 1957 en maar liefst 6.000 rendieren in 1963. Toen wetenschappers deze aantallen zagen, reageerden ze geschokt. Dit overtrof volgens alle berekeningen de carrying capacity van het kleine eilandje. De carrying capacity wordt in de ecologie gebruikt om aan te duiden hoeveel bewoners een ecosysteem maximaal kan dragen en hoeveel afval het maximaal kan opnemen (Pulliam and Haddad, 1994).
Een aantal jaren later kregen de wetenschappers toch gelijk. Door het extreme overschot stortte de populatie rendieren door ziekte en honger volledig in. Ook was de natuurlijke habitat van de rendieren volledig beschadigd. Het aantal rendieren daalde tot een aantal ver onder de oorspronkelijke carrying capacity, waardoor er in 1966 nog maar 42 rendieren op het eiland in leven waren.
Dit verhaal laat zien welke impact een extreem overschot kan hebben: totale ineenstortingen van ecosystemen. We zouden dus niet meer moeten consumeren dan dat het ecosysteem uit zichzelf kan herstellen. Dat is echter precies wat we als Nederlanders (en als mensheid in zijn geheel) nu wel aan het doen zijn. Zaterdag 19 februari was het de dag van het Natuurlijk Kapitaal. Op deze dag is de jaarlijkse biocapaciteit van Nederland verbruikt. Dat is slechts 50 dagen nadat het nieuwe jaar is begonnen.
De biocapaciteit is de hoeveelheid voedsel en grondstoffen die de aarde binnen één jaar kan produceren en de uitstoot die bossen en oceanen in één jaar kunnen absorberen. Door de biocapaciteit van een land te vergelijken met de ecologische voetafdruk van zijn inwoners, kunnen we berekenen hoe snel het beschikbare natuurlijk kapitaal wordt verbruikt. De ecologische voetafdruk is de hoeveelheid land die nodig is om in onze behoeftes te voorzien voor de productie van bijvoorbeeld voedsel, hout en andere materialen. Maar ook de hoeveelheid land die nodig is om onze CO2-uitstoot te absorberen. Nederland heeft in totaal 13,3 miljoen hectare biocapaciteit, of te wel 0,78 hectare biocapaciteit per inwoner. De ecologische voetafdruk van de gemiddelde Nederlander is 5,7 hectare. Dit betekent dat de ecologische voetafdruk ruim 7 keer groter is dan de beschikbare biocapaciteit per inwoner en het Nederlandse natuurlijk kapitaal dus na 50 dagen is uitgeput (Persbericht Overshootday.org, 2022).
We leven dus ver boven onze stand. Ons consumptiegedrag zal radicaal moeten veranderen en we moeten bewuster omgaan met de reserves van onze planeet. Er is werk aan de winkel. Slimmer omgaan met onze energie, meer plantaardig eten, op een duurzamere manier reizen, vaker langs de kringloopwinkel voor tweedehands spullen en kiezen voor lokale alternatieven. Hoe gaaf is het dan ook dat als we dit als collectief benaderen, we een enorme impact kunnen maken op de belangrijkste transitie van de eeuw. Jij kan als expert van je eigen werk vandaag bijdragen aan deze transitie. The time is now.
Bronnen:
- Persbericht Nederlandse Natuurlijk Kapitaal Dag 2022: https://www.overshootday.org/newsroom/press-release-dutch-natural-capital-day-2022-nl/
- Autobiografie Ray Anderson: Anderson, R. C., & White, R. (2009). Confessions of a radical industrialist: Profits, people, purpose--Doing business by respecting the Earth. St. Martin's Press.
- Definitie carrying capacity: Pulliom, H. R., & Haddad, N. M. (1994). Address of the past president. human population growth and the carrying capacity concept. Bulletin of the Ecological Society of America, 75(3), 141-157.
