In onze vliegensvlugge maatschappij wisselen ontwikkelingen en innovaties zich steeds sneller af. De koploper van vandaag kan zomaar de achterblijver van morgen zijn. Daarom staat leren en ontwikkelen centraal binnen PHI Factory. Een van de manieren hoe we daar vorm aan geven is via de 'PHI Academy'. 8 keer per jaar komt het team bij elkaar voor een deep-dive op bepaalde onderwerpen, vaak verzorgd door experts uit de markt.
De succesnummers van vorig jaar:
- Persoonlijke kennis en ontwikkeling: Het Enneagram.
- Samenwerkingsvormen: Liberating structures.
- Transitiedenken: De X-curve.
De eerste sessie van 2025 wilden we graag aan laten sluiten op het nieuwste element uit de strategie van PHI: Regeneratie. Een sector die hier relatief ver mee is, is de voedselindustrie. Vervolgens was de link al snel gelegd met de Facilitaire Community die PHI begeleidt: FM Circulair. Een van de werkgroepen focust zich namelijk op Regeneratief eten en drinken. In deze groep worden al mooie stappen gezet in de verduurzaming van de sector. De groep bestaat uit duurzame vertegenwoordigers van deze normaal gesproken concurrerende partijen, die in deze groep samenwerken als collega’s voor een gezamenlijk doel: een toekomstbestendige voedselvoorziening.
Hiervoor hebben we Angelique Wijnen van Vitam en Debbie Rooms van Compass Group gevraagd om hun verhaal te delen. We begonnen breed, om een beter beeld te krijgen van hoe de foodservicebranche in algemene zin in elkaar steekt:
- Wie zijn de belangrijkste stakeholders?
- Hoe ziet de waardeketen eruit?
- Hoe ziet de markt eruit?
Na deze algemene beschouwing doken we meer de diepte in en zochten we de connectie naar duurzaamheid. Wat zijn nou faciliterende en tegenwerkende factoren om de sector enerzijds toekomstbestendig te maken, en anderzijds ook rendabel voor alle ketenpartijen. Angelique en Debbie kwamen met een hoop waardevolle inzichten waarvan we de belangrijkste even kort samen hebben gevat:
Focus
Focus op de belangrijkste impactgebieden: de eiwittransitie & verspilling. Hiermee valt de meeste impact te behalen. Andere onderwerpen zoals verpakkingsmateriaal en transport zijn belangrijk, maar kunnen ook afleiden van de grote klappers.
Lokaal
Lokale productie is geen impactvolle eis, nagenoeg al ons voedsel is al lokaal (Benelux). Hyperlokaal, uit de gemeente is logistiek te complex en biedt weinig meerwaarde! Hierop focussen heeft dus weinig invloed op duurzaamheid (behalve producten die per vliegtuig geleverd worden) en kan juist misleidend werken. Focus daarentegen op producten die in het seizoen zijn. Zomers fruit dat beschikbaar is in de winter komt vaak uit verwarmde kassen, of heeft een lange weg afgelegd!
Eiwittransitie
De echte klapper zit bij de eiwittransitie. Groenten dragen slechts 4% bij aan de CO2-voetafdruk van het gemiddelde dieet in de EU. 83% van de uitstoot komt van vlees en zuivel…
De klant
De eiwittransitie is op gang. De opdrachtgever is vaak ambitieus, de opdrachtnemer kan vaak meer dan verwacht. De echte uitdaging ligt in het meenemen van de gasten in het proces en het stimuleren van hun keuzes!
Hierbij ontstaat ook een fijne 'balancing act'. Veel kantoren zijn omringd door supermarkten en goedkope alternatieven. De weerbarstige werkelijkheid betekent dus ook dat een 'te plantaardig' aanbod gasten kan afschrikken en zij hun lunch buiten de deur gaan halen.
Samenwerking
Om nog meer bij te dragen aan de voedseltransitie is samenwerking tussen de opdrachtgevers, leverancier, externe bureau's (zoals PHI) en eindgebruiker heel belangrijk. Als inkopers en opdrachtgevers doorlopend in gesprek blijven met de marktpartijen en kennis en ervaringen delen, kunnen uitvragen en uiteindelijke opdrachten gerichter en realistischer worden ingevuld.
